ನನ್ನೊಳಗಿನ ಕವಿ

ಮದ್ಯರಾತ್ರಿ ಬೆಳದಿಂಗಳ ನಡುವೆ
ದಟ್ಟನೆ ಸುರಿಯುತ್ತಿರುವ ಹಿಮಗಳ ನಡುವೆ
ತೊಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತು ಈ ಭುವಿ ತನ್ನೊಡಲ .
ಬಿಳಿಮುತ್ತುಗಳು ಆಗಸದಿಂದ ಧಾರೆಯೆರೆದಂತೆ
ಬೀಳುವ ಹಿಮಗಳನು ಚೂರುಪಾರು ಹಿಡಿದುಕೊಳ್ಳುವ
ತವಕದಲ್ಲಿದ್ದವು ವೃಕ್ಷಸಂಕುಲಗಳು.
ಗಡಗಡನೆ ನಡುಗಿಸೋ ಚಳಿಗೆ ತಬ್ಬಿಕುಳಿತಿದ್ದವು
ಮರಿಹಕ್ಕಿಗಳು ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಗೂಡ ಒಳಗೆ .
ಈ ಭುವಿಯೂ ಮರೆತಿತ್ತು ,ತನ್ನೆಲ್ಲ ಸೌಂದರ್ಯವನು
ತೆರೆದು ಕುಳಿತಿತ್ತು ,
ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ನೋಡುತ್ತಾ ನಿಂತೇ ಉಳಿದೆ ನಾನು
ಭುವಿಯೋಳಗಿನ ಸೌಂದರ್ಯವ ಸವಿಯುತ್ತ
ನನ್ನೊಳಗಿನ ಪರಧಿಯ ಮೀರಿ ಕವಿಯಾಗಿದ್ದೆ