ಸುಮ್ಮನೆ ಹಾಗೆ ಮೌನಿಯಾಗಿ ನೋಡುತ್ತಿರಬೇಡ 
ಮುಸ್ಸಂಜೆ ಕವಿದು ,ಕತ್ತಲು ಹರಿದು  ..
ಆಗಸದಲಿ ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಚಿತ್ತಾರ ಮೂಡುವ ಹಾಗೆ 
ನಿನ್ನ ಮನದ ಬಾವನೆಗಳ ತೆರೆದಿಡು 
ನನ್ನ ಮನದನ್ನೆ ...
ಸುಮ್ಮನಿರಬೇಡ ... ಕಾಲವೇನೂ ನಿಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ 
ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ನೋಡಿದರೇನು ಬಂತು ..
ಮನಸುಗಳು ಹತ್ತಿರ ಸರಿದರೆಷ್ಟು ಬಂತು ..
ಬಾವನೆಗಳೇ ಮೂಕವಾದರೆ ...ಸಮಯವೇನೂ ನಿಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ .
ಸುಮ್ಮನೆ ನೀ ನನ್ನ ನೋಡುತ್ತಿರಬೇಡ ..
ಎಷ್ಟು ಕಾಡಿದರೇನು ಮನುಸುಗಳೆರಡು ಕೂಡುವ 
ಕಾಲ ಬಂದಾಗ ಒಂದಾಗಲೇ ಬೇಕು ...
ಸುಮ್ಮನೆ ಅತ್ತಿತ್ತ ನೋಡಬೇಡ ..
ಆಗಸದ ಚಂದಿರನ ಆಣೆ ..
ಸುಮ್ಮನೆ ಅವನನ್ನೂ ಕಾಯಿಸಬೇಡ ..
ಮತ್ತೂ ಕಾಯಿಸಬೇಡ ನೀ ಮೌನವಾಗಿ ..
ಕಾಲ  ಸರಿಯುತ್ತಿದೆ .. ಋತುಗಳೂ ಬದಲಾಗುತ್ತವೆ ..
ವಸಂತ ಕಳೆದು ಮಾಮರ ಚಿಗುರೊಡೆಯುತ್ತಿದೆ ..
ಕಾಯುತ್ತಿವೆ ಇನ್ನೂ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ದಿನವೂ 
ಚಿತ್ತಾರ ಮೂಡಿಸಿ ... ಚಂದಿರ ಬೆಳಕ ಸೂಸಿ ...
ನೀ ... ಮೌನ ಮುರಿಯುವುದನ್ನೇ ...