ಕವಿತೆ ಬರೆಯಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ .. ನನಗೆ 

ನನ್ನಲ್ಲಿ ಕವಿತೆಯಾಗಿ ಬಂದವಳೀಗ ಕವಿತೆ ಬರೆಯಲು ಬಿಡುತ್ತಿಲ್ಲ 

ಎಷ್ಟೆಲ್ಲ ಕನಸುಗಳಿದ್ದವು ..ಕನಸಾಗೆ ಉಳಿಯಬೇಕಿತ್ತು 

ನನ್ನೊಳಗಿನ ಕನಸಿನ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ನೀನೊಬ್ಬಳೇ .. 

ನಿನಗಾಗೆ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲ ಸಿಂಗರಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ .. 

ಅಷ್ಟೆಲ್ಲ ಬಾವನೆಗಳ .. 

ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವೂ ನೀ ಜೊತೆಗಿರುವಾಗ 

ನನಗಾಗೆ ಕಾದಿರುವ ನಿನ್ನ ವಿರಹ ಈಗಲ್ಲಿ ಒಂಟಿ ... 

ಸುಮ್ಮಗೊಂದು ಮುತ್ತ ಕೊಟ್ಟು ತುಂಟತನ 

ಮಾಡಿದವಳೀಗ ... ನಾ ಮರಳಿ ಕೊಡುವವರೆಗೂ ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ .. 

ಬೆಚ್ಚಗೆ ತಬ್ಬಿ ಉಸಿರು ಕಟ್ಟಿಸುವ ಆ ಕನಸಿನ ಲೋಕದ 

ಕಲ್ಪನೆಯೀಗ ಉಸಿರು ಬಿಡಲು ಕೊಡುತ್ತಿಲ್ಲ .. 

ಕವಿತೆ ಬರೆಯಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ .. ನನಗೆ 

ಆಗೆಲ್ಲ ಕಲ್ಪನೆಗಳಿದ್ದವು ನನ್ನವಳ ಬಗೆಗೆ ..

ಮನಸಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಕೊಂಡ ನೂರಾರು ಕನಸುಗಳಿದ್ದವು 

ಎಲ್ಲ ನನಸಾದರೆ ಮತ್ತೆಲ್ಲಿ ಕಲ್ಪನೆ ..??